Ray Brassier
Ray Brassier Beiruteko Unibertsitate Amerikarreko Filosofia irakaslea da.
http://en.wikipedia.org/wiki/Ray_Brassier

Emma Hedditch
Idazlea eta artista. Emakumezko edo queer musikari eta artisten DIY (Do it Yourself, Egin ezazu zeunek) praktikak erakusteko helburua zuen Her Noise erakusketan parte hartu zuen, South London Gallery (London). Bere lanak, bertze gauzen artean, elkarlan eta bizitza pertsonalean sortzen diren erlazio sozialak aztertzen ditu. Noise & Capitalism liburuaren azal kontzeptuala sortzen parte hartu du.

Matthew Hyland
http://www.radicalphilosophy.com/default.asp?channel_id=2195&editorial_id=10575

Anthony Iles
Londonen bizi den idazle, editore eta xentimorik gabeko espekulatzailea. Mute eta Metamute online aldizkarientzako editore lanak betetzen ditu. All Knees and Elbows of Susceptibility and Refusal eta The Lower Lea Valley as Fun Palace and Creative Prison panfletuak argitaratu ditu (azken hau Tom Robertsekin batera) bere kabuz, eta Noise & Capitalism liburuan ko-editore lanak bete ditu.
http://saladofpearls.blogsome.com/
http://unemployedcinema.blogspot.com/
http://metamute.org

Sarah Kaaman

Mattin
Zaratarekin eta inprobisazioarekin lan egiten duen euskal herriko artista. Bere lana musika produkzio esperimentalen estruktura sozial eta ekonomikoak azaleratzeko ahalegina da, eta hortarako zuzeneko emanaldiak, idatziak edo grabaketak sortzen ditu. Sakada, Billy Bao eta DAEFLAG HAEMORRAGE/HAIEN KONTRA taldeetako kide da. Noise & Capitalism liburuaren ko-editore lanak bete ditu.
www.mattin.org

Nina Power
http://www.cinestatic.com/infinitethought/

Edwin Prévost
Perkusiojolea eta AMM inprobisazio aske taldeko sortzailea, zeinekin azken 40 urteotan hamaika emanaldi eskaini eta beste hainbeste diska argitaratu dituen. Aldiberean musikari zerrenda amaigabe batekin lan egin du eta erregularki inprobisazioari buruzko mintegiak ematen ditu. Matchless recordings disketxea eta Copula argitaletxea zuzentzen ditu, eta hain zuzen azken honetan argitaratu ditu bi liburu: No Sound is Innocent eta Minute Particulars.
http://www.matchlessrecordings.com

Bruce Russell
Soinuaren langile inprobisatua naiz, bizi osorako teoria kritikoarekin erantzunkizun moduko bat hartu zuena, nagusiki filosofia politikoari buruz egindako ikasketen ondorioz. 1987az gero nazioartean errekonozimendu haundiena duen Zeelanda Berriko noise inprobisazio taldeko kidea naiz: The Dead C. Horrez gain disketxe bateko curator lanak, ekitaldien antolakuntzan, sareak sortzen eta idazle bezala lan egin egin izan dut, beti ere Zeelanda Berrian soinu-lanarekin konprometitu den komunitate ugari bat eraikitzeko. Bereziki ordain ederra jaso dut komunitate hau nazioarteko eskenan aurkezterakoan. Gaur egun soinuari buruzko doktorautza martxan jartzen lanean dabil RMIT Arte Ederretako Eskolan.
http://en.wikipedia.org/wiki/Bruce_Russell

Matthieu Saladin
Musikari eta ikerlaria. Bere konposizioak musikarenganako hurbilketa kontzeptuala bezala har daitezke. Bere lanak forma musikalen historiari eta musikaren eta gizartearen arteko erlazioan oinarritzen da. Estetika alorreko Doktoretzako ikaslea da (Parisko Unibertsitatea 1 – Panthéon-Sorbonne). Bere ikerketak musika esperimentalaren estetikan oinarritzen dira. Historia nahiz XX. mendeko musiken estetika gaietarako irakasle lanak betetzen ditu Lille-ko unibertsitatean (FLSH) eta Volume! (musika herrikoiei eskainitako) argitalpen akademikoarentzat ko-editore lanak burutzen ditu.
http://www.irma.asso.fr/Matthieu-Saladin

Howard Slater
Londonen bizi den idazle, ikerlari eta kontseilaria. Bere idatziak Datacide, Noisegate, Resonance Magazine, Infopool, Brek/Flow eta Mute bezalako aldizkarietan argitaratu izan dira. Azken aldian Howard “Guda Mintzetan” kontzeptua jorratzen dabil.
http://subsol.c3.hu/subsol_2/contributors0/slaterbio.html

Csaba Toth
Csaba Toth recivió su doctorado de la Universidad de Minnesota y su plaza como profesor en el departamento de Historia de la Universidad Carlow de Pittsburgh. Los intereses de Toth incluyen las políticas del sonido, la producción de género, la historia urbana y los movimientos sociales. Como complemento a sus publicaciones academicas, los textos de toth han sido publicados por M. I. T. Press, St. Martin’s Press, y el Museo de Arte Moderno de San Francisco. Fué profesor invitado de los Estudios Americanos en Japón (1998-2000 y 2008), y ha ofrecido conferencias en Australia, Ukrania, Georgia, Alemania, y Suecia y ha recibido importantes becas y premios (Fulbright Senior Lecturer, NEH, Newberry, George Soros Foundation, DAAD). Toth co-imparte clases en el seminario “Electronic Culture/Experimental Music” en la Universidad de Carlow.

Ben Watson
Ben Watson mació en 1956 y leyó a John Berger durante su adolescencia. En 1972, una exposición de Kurt Schwitters en la Marlborough Gallery hizo que se convirtiera en crítico de arte. Aun así, la completa inutilidad del arte contemporáneo (y su “crítica”) le empujó a perseguir el rock freak de Frank Zappa, la poesia arcana de J.H. Prynne y la improvisación libre de Paul Hession. Estos excéntricos intereses dieron resultados como los libros Frank Zappa: the Negative Dialectics of Poodle Play (Quartet, 1994); Art, Class and Cleavage (Quartet, 1998) y Derek Bailey & the Story of Free Improvisation (Verso, 2004). Tras diecisiete años escribiendo críticas para la revista The Wire, falló a la hora de parar la ascensión de lo “avant” como nicho de mercado, y se resignó a tener niños. Actualmente realiza un programa semanal para www.resonancefm.com (“Late Lunch With Out To Lunch”, los miercoles a las 2pm o buscando “audio esemplasm” en www.archive.org) y dirige la web www.militantesthetix.co.uk junto con Esther Leslie. El mejor ruido que nunca escuchó fue de los Sex Pistols en nochebuena del 1977 en el Royal Links Pavilion de Cromer, seguido de cerca por Ronald Shannon Jackson’s Decoding Society con Jef Lee Johnson (NO Vernon Reid) el día 26 de noviembre de 1988.
http://en.wikipedia.org/wiki/Ben_Watson_%28music_writer%29