ARTO ARTIAN besta #3
Otsailak 10 larunbata / Sabado 10 de febrero
Udondo gaztetxea / gaztetxe de Udondo
Leioa (Bizkaia)Â 20:00
ARTO ARTIAN festa #3
*** 1.go katalogoaren aurkezpena ***
+
DO
ETEN
EDORTA IZARZUGAZA
+info: www.artoartian.org
Otsailak 10 larunbata / Sabado 10 de febrero
Udondo gaztetxea / gaztetxe de Udondo
Leioa (Bizkaia)Â 20:00
ARTO ARTIAN festa #3
*** 1.go katalogoaren aurkezpena ***
+
DO
ETEN
EDORTA IZARZUGAZA
+info: www.artoartian.org
Febrero 12th, 2007 at 1:33 pm
alguien se anima a escribir una crónica de lo que pasó en udondo?
norbaitek idatziko al du Udondon gertatutakoari buruz?
Febrero 12th, 2007 at 6:13 pm
. ekitaldiko argazkiak, seriesnegras-i (aka Paralux) esker:
. fotos del evento, cortesÃa de seriesnegras (aka paralux):
http://www.artoartian.org/?page_id=155
Febrero 12th, 2007 at 7:56 pm
Muy buenas las fotos, alguien se anima a contar sus experiencias?
Febrero 12th, 2007 at 7:57 pm
Que tal de publico?
Febrero 12th, 2007 at 9:04 pm
Edorta izarzugaza en IGUA:
Ieup!!
La crónica del sabdo en Udondo presentando el primer catálogo de Arto
artian.
Bueno, pues yo me presente en el lugar de los hechos y me encontre con
tusuri y “eten”, ibon r. y unai. La peña del gaste muy amables, nos dijeron
k pensaramos como colocarnos para luego colocar el equipo para los k lo
necesitasemos. No tardaron en aparecer el resto de los forajidos Tzesus,
Ima, joseba, mini… con todo el material del nuevo catalogo de arto-artian.
La primera ronda corrio a cargo del gaste, frio como siempre(fuera se estaba
mejor k dentro)
La puesta en escena me gusto mucho, uno al lado del otro, sin escenario,
cerca del público. La propuesta respecto a cómo se encaminaria el festi fue
interesante, ya k cuando Joseba llego hacia el final de su propuesta,( k a
mi personalmente me gusto mucho, aunque no llego a cantar como se lo
pidieron) me incorpore a tocar con él fusionandonos de alguna manera hasta k
se retiro y me quede solo.
Yo me dedique a cumplir con lo que lleve de casa, concretamente lo k he
preparado para Loty, acompañandome de la guitarra y unos efectos. Y al final
de mi intervención levante la cabeza y con un gesto les di la entrada a eten
para hacer lo propio. Eten me encanto!!
No se , a mi la dinamica k se dio me gusto, me resulto interesante, no se si
al publico le parecio demasiado intenso , sin cortes ni descanso, sin
demoras… ademas tuve la oportunidad de tocar con joseba y eten lo cual me
llena de satisfacción.
Respecto a público estuvo flojo y las ventas tampoco creo se vendiera mucho,
pero aunque estuvimos los de siempre y algun despistau k otro la velada fue
agradable.
El festi fue grabado casi en su totalidad y se hablo de proyectos y proximos
festis con la llegada de mattin y el esperado nuevo disco de Akauzaste k ya
esta en el horno.
La cena fue al final de todo, vegeta, aunque a joseb no le hiciera mucha
gracia.Nos hechamos unas risas y nos fuimos a casa con una nueva técnica
para abrir nueces de la mano de “andereño Maite”.
La proxima en Barakaldo.
Febrero 13th, 2007 at 4:19 pm
Leioako Udondo gaztetxea. Otsailaren 10aren gaueko 21:00ak. Kanpoan baino 10 gradu gutxiago. 20 bat pertsona(beste horrenbeste zerbeza), katu bat eta 47 armiarma.
Hotza zen giroa Arto Artianen 4. aurkezpen kontzertuan(Hain espazio handia izanda, hainbeste leihorekin, hain jende gutxirekin, zementuzko zoruarekin, eta otsaileko gau batean, pentsa…). Kontu eduki behar zen “Gran hermano” gisako hartan gauza intimoegirik badaezpada ez esateko, bi kamara baitzebiltzan muturra/objetiboa elkarrizketa guztietan sartzen(gero kontzertua oroitzeko egingo duten bideo baterako).
Joseba irazoki izan zen jotzen lehena, eta publikotik “cantanos una cancion” esanda ere, bere “Do” fazetan mentendu zen nafarra. Gitarra elektrikoarekin pare bat pieza jo eta gero(ez nuke ongi jakingo esaten inprobisatuak izan ziren edo ez), “slap steel-a”(horrela idazten al da?) hartu eta niretzat bere kontzertuko momentu interesgarriena izan zen inprobisazio bat egin zuen, arkuarekin-eta ezohiko zarata(normalean gitarrari ateratzen ez dizkiogun zarata) batzuk atereaz. Gaizki gogoratzen ez badut, gero “Tokian tokiko” diska bikaineko kanta bat jo eta bertan bukatu zuen.
Irazoki joan aurretik, Edorta agertu eta bi kontzertuen arteko etenaldirik gabeko lotura egin zuten inprobisazio labur batekin. Bisuala geratu zen oso, biak bait zeuden norbera bere gitarrarekin, Joseba zarata agudo batzuk egiten(“agudo”-rentzako itzulpenik ba al da euskaraz?), eta Edorta soinu anbientalago bat egiten, gitarra ordenagailu eta pedal bidez manipulatuari soinu sintetiko garbi bat atereaz. Esango nuke bi zati nagusi bereiztu daitezkeela Edortaren larunbateko kontzertuan: Batetik, pasarte lasaiak, anbientalak, paisajistikoak, gazteleraz “evocador” esango genukeena(Alio Die edo Aidan Baker bezalako musikariak gogora ditzazketen soinuen gainetik reverb eta delayetatik pasatako gitarra melodia melankolikoak sartuz, post-rock ukitu bat ere emanaz horrela), eta bestetik, zati intentsoago bat, “ruido blanco”(euskaraz…zarata zuria?¿?), frekuentzia grabeak, golpe grabe errepikatuak eta landa grabaketaren bat erabiliz(Xabier Erkiziaren gauzaren bat gogoratu zidana). Hasteko eta amaitzeko erabili zituen zati lasaiak, eta tartean intentsoa.
Eten izan ziren azkenak, eta Edortarekin egindako lotura inprobisatuaren ondoren hasi ziren hauek ere. Hasieratik heldu zuten publikoaren arreta, eta bukatu hartu ez zuten askatu(edo nirea behintzat ez). Inprobisatzeko sekulako gaitasuna eta gustoa erakutsi zuten, eta hori nabarmen geratu zen bai emaitza musikalean, bai beraien jotzeko moduan ere. Elkar begiratu ere egin gabe kointziditu zuten aldaketetan(bukaerako akats hura kenduta…), eta batak bestearen jotzeko moduarekiko duen ezagutza estua erakusten du horrek, lokaleko inprobisazio ordu asko. Sekula elkarrekin jo ez duten eta elkar ezagutzen ez duten bi pertsona elkarrekin kontzertu inprobisatu bat ematen jartzeak ere badu berea, dudarik gabe, eta ez diot hala kontzertu on bat atera ezin daitekeenik, baina inprobisatzaileek bata bestearen jotzeko moduen ezagutza badute, zerbait ona ateratzeko aukera gehiago egongo dira beti ere: Puntu askotan kointzidituko dutelako, besteak egingo duenaren intuizioa izateak zurea ere hartarako prestatzeko aukera ematen duelako… Eta hori da Eten-en kasua: Hitzik gabe, keinurik gabe, begiradarik gabe…komunikatzen dira. Baina ederki komunikatzen dira. Loop-eatzeko pedalak eboluzioak eta aldaketak egiteko ematen dituen aukera mugatuak(ezin da adibidez grabatutako 3.loopa bakarrik utzi. Grabatutako loop guztiak batera entzuten dira eta batera jarri edo kendu behar dira) kontutan hartuta, oso eboluzio ona eman zuten, denborak oso ondo kontrolatu zituzten, eta inongo momentutan ez zen pittin bat ere aspergarria izan. Borobila. Eta Eten-i buruz hitz egiteari utziko diot, laudorio gehiegi ere txarrak dira eta…
Gero…cous-cous-a, intxaurrak…eta hurrengo Arto Artianen kontzerturarte agurtu ginen.
Noviembre 14th, 2009 at 2:31 am
[...] . Kronikak / Crónicas: http://blogs.arteleku.net/mrbe/?p=247 [...]