Label de discos anónimos
El sello Agxivatein propone un proyecto de publicación de discos anónima, en la que ni siquiera el propio label sabrá de quien es el trabajo publicado. Todo ello, según sus propias palabras para cortar con cualquier referencia de la tradición musical post-renacentista.
Agxivatein label (www.agxivatein.com)
announces the
White Sleeve Album Series
first call for fixed media works
deadline: 30th September 2010
The project emerges out of a strong need to disassociate sound from any constancy, reference or dogma – especially from those related to the post-renaissance western music tradition.
Everyone interested in participating should send a cd/dvd or usb-stick with his ready-to-be-released album in high quality audio files in the following address :
Marinos Koutsomichalis
(White Sleeve Album Series)
33 Paloumpioti Str / Giatagana 41
11476, Athens
Greece
(pls do not use registered mail or any other option that requires physical presence to collect)
The submission should be completely anonymous. The envelope should contain nothing more than just the audio material in a non-labeled medium. The label should not be able to identify the origin of the work in any way.
The selected albums will be released by the label in blank cdrs inside white sleeves. A small card with the indication ‘White Sleeve Album Series’ followed by a catalog number will accompany all copies – just to separate them from each other.
No other kind of information about the works should be available and hopefully the albums will remain uncredited and anonymous forever.
The label is dedicated to the exploration of post-postmodern aesthetics so pls send sth adequate. If the submissions fail to meat our standards, then nothing will be released.
The artists will get nothing – there is no way (or point) in sending him any copies, as the label has to remain unaware of his identity. The label is willing to make up, though, by sending free copies to research centers or similar organisations worldwide (Pls do request them !)
Junio 28th, 2010 at 1:37 pm
Eta Marinos Koutsomichalis-i bidali behar zaio?
Teniente Colombo
Junio 28th, 2010 at 3:25 pm
bai Colombo!
tira, zuk iada zure “bulegoko” datubasetan ziurtatu ahal izanen duzu Marinosen historiala ezta? telebistako detektibeek behintzat hala egiten dute…
Junio 28th, 2010 at 4:29 pm
Azken galdera bat, Colombo: zuk ere gazte denboratan torturatzen al zendun?
Junio 28th, 2010 at 9:56 pm
esto es si que es verdadero anti-copyright!!
Junio 29th, 2010 at 3:25 pm
beh, boh, zera, gu inbestigatzaileak zaituztegu eta bulegoko datuek koadro bat osatzen lagun dezakete, baina ogitartekoa, txoixo edo nocilla, margarina azukrearekin edo urdaiazpikoa …. zera ez pentsa orain zure bigarren galderari erantzuten ari naizenik, hori gero … baina, zergatik galdetzen didazu: nik inoiz torturatu izan dudan jakiteko ala inoiz halakorik ikusi dudan gure omisaldegitan?
….
Zeozer faltan botatzen duzu omisisaldegitan?
Begira ogitartekoa zuria (txuria) ala beltza (neria) izan ahal da. Zuk zer nahiago duzu? . Hala dogmatzat hartzen duzu aukera ilusioa?
Eta ogia bera (tartekorik gabe) beltza errea ala sandwich gizon-publizitate modukoa nahiago?
…
mmm, zera, eeeh, album seriea diote.
Noski, ogitartekoak ez badu haien estandarra betetzen ezer ez da jango. (If the submissions fail to meat our standards, then nothing will be released)
Por zierto, zuk zer nahiago duzu mortadela usteldu ogitartekoa ala ogitarteko transparentea?
Teniente Colombo
Junio 29th, 2010 at 4:44 pm
beti berdin Colombo… ez du balio galderekin erantzuteak…
jan bokadiloa lehenbizi eta ez solastu aba beteakin, mesedez.
omisaldegietan gainera kaso omiso egingo duzuela ulertzen dut, ezta?
hortaz aukera gutxi han. Ezta bokadiloaren kolorea asmatzeko ere. Batzuek behintzat….
grezian berriz jakitera zer nahiago duten… nik aukeran tzatzikin bustitako zeozer, edo moussaka bat ere bai. moussaka musika akaso… eta horretan estandarrak ere badaude noski. Bereziki norberak bere etxean prestatzen duenean. Beti dago aukera, bertako aunitzek egiten duten bezala “nik ez dut horretik jango” errateko, ezta? hori, aukerarik badago, noski…
arazoa hortaz berriz ere hire omisaldegira… berdin zaizu hika egitea teniente?
Junio 30th, 2010 at 2:40 am
egin beza berorrek hikan nahi ba du, hikan mintzatzea neofitoei boterea erakustea bait dela entzun nion behin nire mingainari.
Mingaina atsegin du berorrek?
Gure etxean amak mingaina primeran kozinatzen zigun.
Hirina eta arraultzez errebozaltua …. altua nahiz baxua.
Mingain errebozbaxua.
mmmmm, ….. muturra,k nireak, errezeta luzea.
Badakizu nola marinatzen ditudan nik, muturrak? Dardarkadorean ipini, hozpinez estali eta hala uzten ditut drrrra drrrrrre drrrro hotzikara soinua amalgamatu arte.
Zertan ari ginen? A bai, mingaina tat ortura. Ortura bai, baratza. Behei gizajua. Animalista zinenik ez nekien. Noiztik?
Junio 30th, 2010 at 2:52 am
hikarena tenienteengan eduki daiteken konfidantza proban jartzeragatik huan, etzak bertzelako interpretaziorik egin. Hartaz, paso.
Baina ezin dut ukatu teniente bat berorreka aditzeak arraro egiten ez didanik! seguruaski bertako tenienteen ustedka baino ustelka aditzera ohitura gaudelako izanen da.
ortura eta animalismoa, a ze konbinazio nahasgarria… banekien ba, nola ez naiz lehenago konturatu Kolonboren mingain harrigarrian. hasierako galdera ladatu behar hortaz: zu, kolonbo joaten al zinen ortura gaztetan? edo eramaten al zinduten ortura?
Julio 3rd, 2010 at 7:23 pm
Berorrek galdetu nahi ote du ea eskubide zibilen errespetuz egindako ikerketa kriminologiko batek, atzetik interrogatorio bortitzaren beharrik ba duen? Are gehiago, ea hobe den torturak eragindako autoinkulpazio faltsua, kasua irekia utzi baino?
Nik nahiago dut kausa irekia gera dadin. Kausa pausa bilakatzen den unea. Beti da mugimendurik pausan.
Ortura jende ugari eraman dute bai, ni izana naiz, lagunak ikusi ditut zakurtuta ere.
Jaun Gor-ena: silenziadoreei buruzko tailerra behar dugu hemen. Dimi_mute_endo