ERTZek aurkezten du / ERTZ presenta:

JAMES BLACKSHAW & JOSEBA IRAZOKI
www.jamesblackshaw.com

Apirilaren 30a astelehena / Lunes 30 de abril
20:00 – KATAKU ostatua . Altzate karrika . BERA (Nafarroa)

. James Blackshaw: Transient life in Twilight (Important records, 2006)

Audio clip: Adobe Flash Player (version 9 or above) is required to play this audio clip. Download the latest version here. You also need to have JavaScript enabled in your browser.

James Blackshaw ingelesak 12 hariko gitarra eskutan hartzen duenean, ez-ohiko zeozer gertatzen da, ia espirituala den zeozer. 2003an grabatzen eta zuzenean jotzen hasi ondotik, bere izena Jack Rose, Steffen Basho-Junghans, Sir Richard Bishop (Sun City Girls) edo Glenn Jones (Cul de Sac) bezalakoen alboan agertzen da maiz, gitarra akustikoarekin lan egiten duten artista garaikide aipagarrienen gisara. Londonen bizi den musikari honek, bere lanean, musika erlijiotsuen inspirazioa, asia hegoaldeko folk doinuak eta Arvo Part, Simeon Ten Holt, Steve Reich edo Charlemagne Palestine bezalako konposatzaileen eta John Fahey, Robbie Basho eta Takoma Records disketxeko artisten eraginak erakusten ditu. Itxura batean aukera mugatuak dituen gitarra akustikoa bezalako tresna baten mugak etengabe hausteko ariketa bat bailitzan, bere kantuek inprobisazioa eta konposizioa modu berean nahasten dituzte. Blackshaw ekialdeko eskala musikalak, europear musika klasikoaren akordeak eta “fingerpicking” teknika konplexuak abilezia haundiarekin sortzeko gai da, aldiberean minimalista, hurbila, goxoa eta edozein entzulerentzako egokia den musika sortzeko. Sentsibilitate, edertasun, itxaropen eta samintasunez betetako musika.

Cuando el inglés James Blackshaw acaricia su guitarra de 12 cuerdas, ocurre algo inusual, casi espiritual. Desde que comenzó a grabar y tocar en 2003 su nombre es mencionado frecuentemente junto a músicos como Jack Rose, Steffen Basho-Junghans, Sir Richard Bishop (Sun City Girls) o Glenn Jones (Cul de Sac) como uno de los más destacados y personales creadores de la música realizada con guitarras acústica. Blackshaw, todavía afincado en Londres, combina en su música, la inspiración de la música religiosa, la música folk del sur de asia e influencias de compositores como Arvo Part, Simeon Ten Holt, Steve Reich o Charlemagne Palestine, así como de guitarristas como John Fahey, Robbie Basho y los primeros discos del catálogo de Takoma Records (fundado por el mismo Fahey). El suyo es un intento de romper constantemente los límites del que se supone un medio limitado como la guitarra acústica. Partiendo de la mezcla entre la improvisación y canciones compuestas, Blackshaw es un experto en combinar escalas occidentales y orientales con cambios de acorde reminiscentes a la música clásica europea y complejos patrones de fingerpicking para producir un sonido que resulta al mismo tiempo minimalista, cercano, suave y adecuado para cualquier tipo de oyente. Una propuesta llena de sensibilidad, belleza, esperanza y tristeza.

antolatzailea / organiza: ERTZ, Berako kultur batzordea, Berako Udala, Kataku ostatua

The Balde magazinaren azken aleak, 33.enak zuzena izateko, Artelekuko audiolabek sortutako SOINU MAPA Euskal herriko Soinu mapa egitasmoaren inguruko artikulu bat argitaratu du. Mila esker!

El magazine The Balde publica en su último número, el 33 para ser exactos, un artículo sobre el proyecto SOINU MAPA Mapa sonoro de Euskal herria, creado por Arteleku audiolab.

www.periferiak07.org | www.periferike.org

Es un programa de proyectos que se desarrollará en Bilbao entre los meses de mayo y octubre de 2007 alrededor de la idea de edición
Coordinación: Oier Etxeberria y Miren Jaio

La edición, el concepto que articula el programa de Periferiak07, se entiende en un sentido amplio: todas las formas de transmisión de conocimiento (fragmentaciones, adaptaciones, citas, lecturas, plagios…) son, en tanto que productivas interrupciones del sentido, actos de edición. O, lo que es lo mismo, la cadena de mediaciones en los procesos de producción y reproducción es tan larga que resulta difícil encontrar una forma cultural que escape a la noción: un libro se edita, un vídeo se edita, la memoria propia se edita y hasta los rostros y los cuerpos lo hacen.

Periferiak07 propone analizar la práctica contemporánea desde un perspectiva “editorialâ€?: los procesos de producción y distribución, la diseminación de información y sus mitos, la edición como instrumento de análisis, la edición informal como práctica que genera su propia esfera de producción y distribución, la traducción cultural como único instrumento posible de conocimiento, el fenómeno de la “acumulación de culturaâ€? y el archivo como su intento de formalización, la esfera pública como el espacio en el que la edición se desarrolla en tanto que práctica discursiva y performativa y, finalmente, el qué, por qué y para qué de la práctica editorial.

2007ko maiatza eta urrian bitartean Bilbon antolatutako diren ekitaldiak, eta edizioa izando dute gai nagusia
Koordinazioa: Oier Etxeberria eta Miren Jaio

Edizioa, Periferiak07 programaren ardatza, zentzu zabal batean ulertu behar da: jakintza transmititzeko era guztiek (zatikatzeak, egokitzeak, zitak, irakurketak, plagioak…) osatzen dute edizio ekintza bat, zentzumenaren etete produktiboak diren heinean. Nozio horri ihes egingo dion fenomeno kultural bat aurkitzea zaila da, produkzio eta erreprodukzio prozesuetan bitartekotasunen katea hain luzea izanik: liburuak edo bideoak editatzen dira, norberaren memoria ere editatu egiten da eta aurpegiek eta gorputzek ere horixe egiten dute.

Periferiak07 programak gaur egungo zenbait praktika aztertzea proposatzen du ikuspegi “editorial� bat oinarri hartuta: ekoizpen eta banaketa prozesuak, informazioa barreiatzea eta horren mitoak, edizioa azterketarako bide gisara, edizio informala produkzio eta banaketa esfera propioa sortzen duen praktika bezala, itzulpen kulturala jakintzarako tresna posible bakar modura, kultur metatzearen fenomenoa eta artxiboa haren formalizatze saio gisara, jarduera diskurtsibo eta performatibo bat den heinean, espazio publikoa edizioaren egoitza bezala eta, azkenik, zer, zergatik eta zertarako den praktika editoriala.

Gezurra badirudi ere, dagoeneko 20 urte pasa dira Moving Picture Experts Group izeneko taldeak MPEG audio layer 3 soinu-euskarri dijitala, MP3 bezala ezaguna, merkaturatu zuenetik. Dudarik ez dago, asmakizun honek musika dijitalaren mundua (eta orohar mundu dijital osoa) iraultzeko erakutsi duen ahalmena haundia dela eta horren adibide garbiena bi hamarkadatan soinua gorde, entzun eta kontsumitzeko euskarri estandarra bihurtzerakoan erakutsi du. Konpresio sistema honen arrakasta ordea ez da eskaintzen duen soinu kalitatearengatik (jatorrizko dokumentuari informazioa kentzean oinarrituta baitago nagusiki) etorri, sarean nahiz bestelako tresna dijitalen bitartez eramangarritasun, eskuragarritasun eta elkartrukerako eskaintzen dituen erraztasunengatik baizik. Halaere horrek ez luke inor harritu beharko, jakina baita soinurako euskarrien eboluzioa ez dela, inondik ere, kalitatearen araberakoa izan. Thomas Edisonek XIX. mende bukaeran soinuak “enlatatzeko” edo gordetzeko sortu zuen lehen asmakizunetik gaur egungo ipod eta antzeko tresnetera iritsi bitarte, industria teknologikoak erabaki du, bere momentuko interesen arabera, zein euskarri bihurtu estandar. Inoiz ez erabiltzaileak. Hortaz, neurri batean MP3aren arrakastak badu zer erakutsi erabiltzaile eta industriaren arteko erlazio hortan. Hasiera batean inolako promozio kanpainarik gabe (industria hortaz konturatu zen arte) sarean zabaldutako euskarria izanik, musika elkartrukatzeko orduan erakusten dituen abantailak (pisu gutxiago, beraz abiadura gehiago) egin zuten ezagun internauta eta musikazaleen artean. 80ko hamarkadan Grateful Dead taldeko jarraitzaile sutsuek beraien bootleg edo “grabaketa ez-ofizialak” elkartrukatzeko erabiltzen hasi ziren P2P (peer to peer) sareak eta Napster (ez gaur egungo Napster “ofiziala”) bezalako plataforma dijital aitzindariek egin zuten gainerakoa.
Historia ordea ez zen nahi bezain erraza izan eta musikaren industriak RIAAren (AEBetako musikaren industriaren elkarteak) bidez jarritako salaketa gogorren ondorioz, 2001ean epaiketa gogorrei aurre egin behar izan zieten Napster eta antzekoek. Arazoak arazo, gaur oraindik MP3a, geroago Microsoftek plazaratuko zuen WMArekin eta GNU lizentziapean sortu zen (eta sarean abiadura bizian zabaltzen ari den) OGG euskarriarekin batera, musika kontsumitzeko euskarri nagusiena da, oraindik merkatuan indartsu mantentzen den Compact Disc-aren gainetik. Denda digitaletan saltzen da, poliki poliki denda ofizialetan ere, baina nagusiki sarean etengabe elkartrukatzen dira (legalki eta “ez legalki”) mp3 dokumentuak.
Noiz arte?

Xabier Erkizia

Soinu euskarrien historia eta aldaketak ezagutzeko zenbait liburu eta artikulu interesgarri:
- El formato es el reto, Anna Ramos (Zehar #53, 2004) download
- Un siglo de música grabada, Timothy Day (Alianza Música, 2000)
- Sonic Boom: Napster, P2P and the future of music, John Alderman (Fourth State 2002)
- Wikipedia (esp): MP3

BENITA, no era mujer de un sólo hombre. Por eso y para que sus primogénitos tuvieran alguna relación, los llamo a todos con el mismo nombre, BENITO. Benita amaba la música y pasaba largas horas con sus hijos al lado de la radio. Tambien sabía contar historias y trasladó tantas de bluesmans antiguos a sus hijos que éstos acabaron albergando la semilla de la música. Se convirtieron en melómanos empedernidos que sobre todo amaban el rock’n'roll de los años 50. Aquí esta el primer trabajo de ON BENITO.

BENITA, ez zen gizon bakarreko emakumea. Horregatik, bere semeek lotura bat izan zezaten, denei, BENITO izena jarri zien. Benitak musika aunitz matte zuen, eta semeekin ordu luzeak ematen zituen irratiaren ondoan. Istorio kontalari ederra ere bazen eta, 30. hamarkadako bluesmen zaharren istoriak kontatzen zizkien semeei, musikaren hazia ereinez. Musikazale amorratuak bilakatu ziren hauek, 50. hamarkadako rock ´n rolla matte zuten batez ere. Amaren irakaspenei esker, han hemenka dabiltza musika jo eta joz gaur egun. Hona hemen ON BENITO beraien lehenengo lan gozagarria.

Benito Irazoki: gitarra + ahotsa
Benito Lertxundi: bateria
Benito Gartzia: armonika

VIERNES 27 DE ABRIL // APIRILAK 27 OSTIRALA
2007 … 18:30H CAFETERIA DE ARTELEKU.
BARRIO DE LOIOLA. DONOSTIA / SAN SEBASTIAN

1ª REUNIÓN DE SKATERS DE GIPUZKOA USUARI@S DE LA WEB 2.0

Si eres skater y escribes un blog -o tienes fotolog, myspace, flickr, youtube, o cualquier otro tipo de espacio web que se puede sindicar vía RSS- ven a la primera concentración BLOG & DESTROY! Comparte tu visión con nosotros/as, y como no, tus scripts, widgets, y tus trucos SEO favoritos… Si no llueve, también iremos a patinar!

Por cierto, las personas que tengaís ordenador portatil venir con este! Hay wifi!
ESTAÃ?S TODOS/AS INVITADOS/AS!!!

Organiza: http://www.street-zinema.net
Apoya: http://www.parafernalia.info

Eihartzeak antolatzen du / Eihartzea présente:

Apirilaren 27 an Ostirala / Vendredi 27 avril
9etan Donamartirin / Foyer rural Saint Martin d’Arberoue
10/8 euros

NOVECENTO PIANISTE

Sorkuntza lan bat Alessandro Barrico idazlea Italiarraren Novecento, Pianiste” obraren inguruan. Hiru artistek lan egin dute proiektu horren eraikitzeko : Eliane Introvigne (pianista), Christophe Bereau (kontrabaxu jolea) eta Paxkal Indo (txalaparta, alboka, txirula, kantua…). Sorkuntza hunek, hizkuntzak nahasiko ditu (Euskara, Italianoa eta Frantsesa) baita ere musika klasikoa, tradizionala eta inprobisaketa. Hiru artistak, aste batez egonen dira Hazparneko lurraldean eta
eskoletako eta musika eskoletako haurrei heien lana aurkezten ahalko dute. Eihartzearen xede bat , lurraldeko herri guzietan kultural eskaintza baten izaitea bait da, sorkuntza, Donamartirin iraganen da herriko elkarte baten laguntzarekin.

Travail de création élaborée autour du texte d’Alessandro Barrico : « Novecento Pianiste ».
Le projet a inspiré une rencontre entre plusieurs artistes : Eliane Introvigne (pianiste), Christophe Bereau (contrebassiste) et Paxkal Indo (txalaparta, txirula, chant…). Cette création mélangera les langues (français, basque, italien…), les styles musicaux (improvisation, musique traditionnelle et classique), les disciplines (musique, chant, vidéo) et permettra la rencontre entre des artistes locaux et d’autres venus d’autres régions de France. Pendant la semaine du 23 au 27 avril, les artistes auront une salle à leur disposition pour répéter leur création. Pendant ce temps, des ateliers de présentation du travail seront organisés en direction des écoles et des cours de musique de la communauté de communes, le mercredi 25 avril.

3 photo-romans par Catherine GUILLAUD et Caroline de OTERO
Bande son par ACT
Rencontre – Signature – Exposition – Installation – Vidéo
Médiathèque de Biarritz
EXPOSITION du 24 Avril au 10 Mai 2007