Online eskuragarri dago jada Carlos Suarez konposatzaile eta etnomusikologo galiziarrak Artelekun eskainitako aurkezpena eta kontzertua, Txesus Garatek egindako elkarrizketa batekin osatuta.

Ya está disponible online la presentación y el concierto que ofreció el compositor y etnomusicólogo gallego Carlos Suarez en Arteleku, complementada con una entrevista realizada por Txesus Garate.

Read the rest of this entry »

KLEM laborategiaren kontzertu eta aurkezpenak (KLEM-KURAIA 2008 jaialdiaren barruan)
Conciertos y presentaciones del Laboratorio KLEM (Dentro del festival KLEM-KURAIA 2008)

CINE CONCIERTO
2008ko azaroaren 27a, osteguna / Jueves 27 de noviembre de 2008
19:30. Paraninfo Universidad de Deusto, BILBAO.

EUSKADI DIALOGA CON MÉXICO
2008ko azaroaren 30a, igandea / Domingo, 30 de noviembre de 2008
19:30. Sala Rekalde, BILBAO.

Read the rest of this entry »

ANDREAS WUTZek aurkeztuta, PETER WEISSen zinemagintza
ANDREAS WUTZ presenta, el cine de PETER WEISS

2008ko azaroaren 29a, larunbata / Sábado 29 de noviembre
20:30. -ANTI liburudenda. Dos de mayo, 2. BILBAO.

Peter Weiss (1916-1982) gerra ondoko literatur munduan izan den pertsonaia garrantzitsuenetakoa dugu.1938. urtean, Txekiatik Estokolmora joan zen alemaniarren inbasioatik ihesi, bertan egokitu zuelarikbizilekua. Marat/ Sade iraultza frantsesari buruzko bere antzerki lana, mundu osoan zehar taularatua izanzen eta bere obra garrantzitsuenak Die Ästhetik des Widerstands (La estética de la resistencia), praktika artistikoaeta politikoaren arteko harremanen inguruko eztabaida emankorra sortu zuen.Hamar urteetan zehar egindako lan zinematografikoa da ordea, idazle eta antzerkigile honen alderikezezagunena.1952 eta 1961 artean laburmetrai surrealista ezberdinak, zenbait dokumental eta fikziozkofilme luze bat ere egin zituen. Sormen artistikoak sortzen zizkion zenbait zalantza bideratzen lagundu zionexpresio-bidea izan zen zinema berarentzat. Pragako Arte Ederretatik igaro ondoren, bere estilo piktorikoakbide ezberdinak ezagutu bazituen ere, estilo propio bat inoiz lortu ez zuela esan daiteke, sekula alde baterautzi ez zuen kollage teknikatik haratago behintzat. Idazkeran ere ez zuen estilo propiorik lortu. Edozeinkonsiderazio estetikoetatik at, hizkuntzaren kontua ere (suediarrez edo alemanez idaztea), erabakiorra izanzelarik beregan. Bere emigrante kontzientziatik zetozten zalantzak ziren, hizkuntza bietan atzerritarsentiarazten zuen kontzientzia bat. Aldi berean zinearekiko bere interesa haunditzen joan zen. Horrelazinemagile suediarren kooperatiba bateko kide izan zen, eta 1956an zine teoriari buruzko liburu batargitaratzera iritxi zen, Avantgardefilm (Abangoardiako zinea). Auzi hauek denak bere zine lanari nabarmeneragin ziotela esan behar da.
Peter Weiss (1916-1982) fue una de las voces de izquierda de Europa Occidental más importantes de laliteratura de postguerra. Weiss vivió en Estocolmo, adonde emigró en 1938 escapando de la ocupaciónalemana de Checoslovaquia. Su obra de teatro sobre la revolución francesa Marat/Sade fue interpretada portodo el mundo y su trilogía Die Ästhetik des Widerstands (La estética de la resistencia), una de sus obras principales,generó todo un debate alrededor de la relación entre práctica artística y práctica política.La obra cinematográfica desarrollada a lo largo de diez años es uno de los aspectos más desconocidos deltrabajo de este autor de teatro y escritor en alemán. Entre 1952 y 1961 realizó diferentes cortometrajessurrealistas, algunos documentales y un largometraje de ficción. El cine fue la vía de expresión que lepermitió canalizar diversas dudas que le planteaba la creación artística. Así, por ejemplo, aunque su estilopictórico evolucionó en diferentes direcciones tras su paso por la Academia de BBAA de Praga, puededecirse que no encontró un estilo propio más allá de los collages que nunca dejó de pintar. De la mismamanera, nunca llegó a encontrar un estilo de escritura propio y la cuestión de en qué idioma escribir, si enalemán o en sueco, fue determinante más allá de cualquier consideración de tipo estilístico. Estas dudasvenían provocadas por su conciencia de emigrante, que le hacía sentirse extranjero en ambos idiomas.Mientras tanto, su interés por el cine seguía creciendo. Formó parte de una cooperativa de cineastas suecose incluso llegó a publicar en 1956 un libro sobre teoría fílmica, Avantgardefilm (Cine de vanguardia). Todas estascuestiones y momentos marcaron e influyeron toda su obra fílmica.

GAUR!! / ¡¡HOY!!
20:30. L’mono, Bilbao. 10 €

LIGHTNING BOLT
RAXINASKY

Antolakuntza / Organiza: Gure hitzak, MEM.

[www.hots-radio.info]

SOINUA ARTE, SOINUAZ ARTEA I: Jabier Elorriaga

Izatez, artista plastikoak eta arte munduko bestelako jendea soinuari eta soinu arteari buruz hizketan jarriko zituen “Soinua arte, soinuaz artea” saioko zati izatekoak ziren Jabier Elorriagaren hitzok (Galdakao, 1959), baina jende eta gai ezberdinegiak batzea ekidite aldera, eta elkarrizketan tratatutako gaien interesa ikusi ondotik, zatika ematea eta Elorriagari saio bat eskaintzea deliberatu dugu. Hona beraz, sail honen lehen alea.

Soinu artearen inguruan galdetua, arteak beti gauza berei erantzuten diela diosku eskulturgileak; izan soinua edo beste edozein euskarritako artelana. Eta hori abiapuntutzat hartuta, garai guztietako artista guztientzat komunak diren horiei buruz mintzatu zaigu. Herrikoia dena, norbanakoaren bilakaera, artistaren beharra, tailerreko lana eta tailerraren gainditzea, sorkuntza prozesuak eta esperimentazioa, objetua eta gauza, errepresentazioa eta sinboloa, estilo ariketak eta formalismoa, ohiko ezagupena eta praxiaren bidezko ezagutza…ardatzetako batzuk izan dira.
____________________________

En un principio, estas palabras del escultor Jabier Elorriaga (Galdakao, 1959) pretendían ser parte de un programa titulado “Soinua arte, soinuaz artea” (“El sonido arte, el arte sobre el sonido”), que reuniría a varios artistas plásticos y otras personalidades del mundo del arte tratando el tema del sonido y el arte sonoro, pero queriendo evitar reunir a gente y temas demasiado diferentes, y tras ver el interés de los temas tratados en la entrevista, hemos decidido dividirlo en capítulos y dedicar un programa entero a Elorriaga. He aquí, por lo tanto, el primer programa de esta serie.

Preguntado por el arte sonoro, nos dice que el arte siempre responde a lo mismo; sea sonido o esté en cualquier otro soporte. Tomando esto como punto de partida, nos ha hablado de aquello que ha sido común para todos los artistas de todas las épocas. Lo popular, la evolución individual, la necesidad del artista, el taller y la superación del taller, los procesos creativos y la experimentación, el objeto y la cosa, la representación y el símbolo, los ejercicios de estilo y el formalismo, el conocimiento y el saber por medio de la praxis…han sido algunos de los ejes del programa.

* El programa es íntegramente en euskara.

Audio clip: Adobe Flash Player (version 9 or above) is required to play this audio clip. Download the latest version here. You also need to have JavaScript enabled in your browser.

GAUR!! / ¡¡HOY!!

2008ko azaroaren 23a, igandea / Domingo 23 de noviembre de 2008.
19:30. Lutxanako eskolak / Escuelas de Lutxana (Metro geltoki ondoan / junto a parada de Metro)

TU ME LATEX
Maite castro: Dantza
Itziar Markiegi (Anorexia Mental, Baba llaga): Soinua

Gora, gora ta gora! Zenbat gauza goratzen ditugun!
Gora Athletic, gora Erreala, gora Osasuna, gora Alaves, gora Biarritz Olympique, gora Isuntza, gora Koxtape, gora Orio, gora Castro, gora santu guztiak (jaietan bakarrik), gora Euskadi askatuta, gora ta gora Euzkadi, gora gu ta gutarrak, gora euskal selekzioa, gora Obama, gora herria, gora Iban Mayo, Read the rest of this entry »

Baselinek “Estado líquidoâ€? lan berria aurkeztu berri du, bere ibilbidean bigarrena, duela bi urte argitara emandako “0â€? haren aldean ezberdintasun zenbait erakusten dituena. Ezaugarri nabarmen modura loop-ak zerabiltzan diska bazen hura, “droneâ€? deitutakora edo soinu linealetara gehixeago hurbiltzen da azken hau. Hurbildu diot, eta hurbildu bakarrik, oraindik loopak direlako Pilar Baizánen lanaren ardatza, nolabait ezkutuago egon arren. Motzak eta nabarmenak ziren “0â€?-n, luzexeagoak (batzuk) eta disimulatuagoak dira “estado líquidoâ€?-n. Drone musikatik hurbilago dago “fadeâ€?-en erabileragatik ere. Hori litzateke dronearen ezaugarri nabarmenenetako bat: Konposizio baliabideak bolumen igoera eta jaitsiera luzeetara mugatuz (egitura oso sinple batekin), entzulea alde batetik bestera eramatea leun-leun, arreta batez ere tinbreetan jarriz eta ibilbide bat “diseinatuzâ€?. Baselineri dagokionez, diska jarri eta entzuten dugun lehen piezak, “públicoâ€?, tinbrikoki aberatsa izan badaiteke ere, egitura aldetik gabeziak dituela esango nuke. Entzulearentzat esperientzia frustrantea da soinu batekin “ongi eramatenâ€? hasten denerako honek alde egitea eta beste batzuk azaltzea, eta beste horiekin berdin gertatzea (berriz ere “ongi eramatenâ€? hasi orduko alde egitea), eta alderantziz, ezertarako nahi ez dugun soinu bat parean agertzea (Erne! Beharbada konszienteki egin du hala). Ez du sartzen uzten, ez du ibilbiderik, edo hala jasotzen dut nik behintzat. Soinuak goraka eta beheraka ibili ondoren, bukatzen da pieza eta kanpoan nago oraindik, zeri heldu ez dakidalako. Lehenaren aldean, diska osatzen duten beste bi konposizioek (“escuchandoâ€? eta “dentroâ€?) askoz barne-logika edo eraiketa lan gehiago dute. “Escuchandoâ€?, ia zortzi minutuko pieza laburra (laburra hogei minututik gorakoak diren beste piezekin alderatuz), dronetik gehien urruntzen den kantua izango da seguruaski, gitarrek protagonismo berezia hartzen dutelarik. Eta gitarrak aipatu ditudala, arreta deitu dit gauza batek: Hauek erabiltzeko duen moduak eta amaieraldera agertzen den soinu elektroniko batek Io Casino ekartzen didate gogora. Eta antzekotasunekin ari naizenez gero, utzidazue beste bat aipatzen: Tzesneren “La cucharaâ€? laneko loop industrialekin antzekotasun oso handia du jada aipatu dugun “públicoâ€? piezako zatiren batek. Badakit, gorrotagarriak izan ohi dira halako alderaketak, baina barkatuko didazue, ezin izan diot tentazioari eutsi.
Azkenak, “dentro�, bihotz taupada batzuen soinuarekin egiten digu ongietorria, eta berriz ere pixkanakako sarrera-irteera geldoak erabiliz, gero eta elementu gehiago integratuz doa Baseline, dena “crescendo� batera eramanaz. Atsedenaldi moduko bat dator gero, aurrekoaren oso antzeko (soinu berberekin) “crescendo� bat egiteko berriz, eta hasierako taupadekin amaitu.
Baselineren hurrengo diskaren zain izango gara. Ziur naiz “Estado líquidoâ€? hau etortzear egon daitekeenaren arrasto txiki bat baino ez dela.

Oier Iruretagoiena.