OVERSHARING

April 9th, 2013

030810065114location_over_sharing

2013ko apirilaren 4an BERRIA egunkariko A Capella zutabean agertu bezala:

Informazio gehiegi partekatzearen akzioari deitzen diote Oversharing. Bereziki, gehiegizko informazioa jasotzeko prestatuak edo gaituak ez dauden pertsonekin partekatzeari deitzen zaio horrela. Sare sozialen sukarren albokalte bat gehiago. Inor gutti ausartuko da erraten partekatzea, elkar lan egitea, ona ez denik. Sozialki nahiz kulturalki gauza onuragarri bezala ulertzen dugu. Gizatasunaren berezko zerbait bezala. Baina ez dugu gehiegi pentsatzen gehiegi partekatzearen arriskuei buruz. Eta baditu. Jakina badituela.

Bertze eraginen artean, gehiegi partekatzeak saturaziora eraman gaitzake, informazio gaindosira eta ondorioz, antsietate kroniko batera. Hainbertzekoa da zurekin partekatu nahi dutenek bidaltzen dizutena, zurea den ezer partekatzea ahanztera iritsi zaitezkela. Norbera automatikoki partekatua bihurtzean dago arriskua.

Elkarlanean aritzera ohituta dagoen edonork onartuko du arazorik gabe, ez direla denak goxoak izaten. Ez goxoak, ezta errazak ere. Eta ia beti, etsipenetik zerbait gordetzen duela elkarlan orok. Sakrifizio ere badirela. Eta hala behar du. Horixe da elkarlanaren prezioa. Kasu hoberenean, hirugarren gauza berri bat bihurtu daitekena; eta txarrenean, baldintza deserosoa eta peaje garestia bihurtzen dena.

Elkarlanaren, edo honen errepresentazio espektakularizatu-jendetsuaren aitzakian, errazkeri aunitz ikusten eta entzuten dira. Elkarlan izateak edozer justifikatuko balu bezala. Elkarrekin izatea, egin beharreko hura egitea baina garrantzitsuagoa balitz bezala. L’Enfance Rouge rock taldearen emaila iritsi da. Proposamena dakar: Kaixo lagun. Hemen dituzu gure disko berriko pista guztiak, bat banaka. Zuretzako. Haiekin, berriki grabatu eta argitaratu ez den GURE diskoa egitera gonbidatzen zaitugu. Eta GURE emaitza gustuko badugu, lana ordainduko dizugu.

Elkarlan jendetsuaren joera huts horretatik ere ihes egin ezin duen musikaren munduan, heldutasun keinua iruditu zait. Saturaziorik eta ikuskizunik gabekoa. Elkartruke gardena.

Xabier Erkizia

Leave a Reply